22 listopada w Paryżu zmarł wybitny polski architekt Stanisław Fiszer.

Kariera

W 1973 Fiszer rozpoczął samodzielną praktykę zawodową w Paryżu. W 1988 i 1995 był nominowany do nagrody Prix de l’Équerre d’argent, a w 1992 do nagrody Grand prix d’architecture. W 1993 został przyjęty do Francuskiej Akademii Architektury.

W latach 1972–2000 Stanisław Fiszer był profesorem tytularnym w L‘école nationale supérieure d’architecture de Nancy. Pracował w swojej pracowni założonej w 1996 w Paryżu i oddziale Fiszer Atelier 41 założonym w 1997 w Warszawie. Od wielu lat przewodniczył jury w konkursach architektonicznych, m.in.: Międzynarodowego Biennale Architektury w Krakowie (1993 i 2001), Ogólnopolskiego Konkursu „Życie w Architekturze“ w Warszawie (1999), Fundacji Baczko i Zakrzewski w Warszawie (od 2000). Cieszyła go gra w szachy, ostrygi, literatura Bruno Schulza i dzieła Stanleya Kubricka.

Eklektyczny styl Fiszera nawiązuje do dzieł wielkich modernistów, lecz traktuje je przewrotnie. Istotną rolę odgrywa u niego wybór materiału – jego naturalne właściwości, masa i faktura. Znakiem rozpoznawczym Fiszera są montowane na elewacjach odlewy ze stopów aluminium. (wiki)