‘Kijk, hier liggen de cellen duidelijk rommeliger bij elkaar dan in het gezonde borstweefsel eromheen. En als we inzoomen” – hoogleraar borstpathologie Jelle Wesseling draait de microscoop op een vergroting van 400 keer – „dan zie je dat de celkernen in dit gebied opgeblazen zijn. Er zijn ook meer celdelingen.” Behendig schuift hij een ander glaasje met een plakje van een borstbiopt onder de microscoop. Ze zijn naar hem in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis opgestuurd om door hem te worden beoordeeld. Zo gaan in Nederland dagelijks honderden glaasjes met verdacht weefsel op de post naar experts. Ze moeten bepalen of een vrouw borstkanker heeft, van welk type die is, en hoe kwaadaardig.
De software die slimmer is dan de dokter
achtergrond
Kunstmatige intelligentie Zelflerende algoritmes om kanker op te sporen zijn inmiddels even goed als de dokter – of zelfs beter. Willen we dat een computer de diagnoses stelt?
