ZODRA IK HEM ZIE, ROFFELT MIJN HART. Is het Joaquin Phoenix? Deze veertiger is onaards knap. “Hi there.” Als hij breeduit lacht, smelt ik. Mocht deze man me ontvoeren naar Jupiter, dan verzet ik me niet. Matt, heet hij. Van Maverick. Hij laat me zijn Amerikaanse ­paspoort zien. Hij is jonger dan ik en werkt als sportleraar op een internationale school. Mijn mond zakt verder open als ik zijn lijf eens goed bekijk. Alles aan deze man is perfect. “We drinken zo wel wat.” Matt duwt me lachend op bed. Hij fröbelt me in allerlei posities. Linkerbeen over zijn schouder. Rechterbeen kruislings over zijn bovenbeen. Daarna een voor mijn gevoel achterwaartsedriedubbele flikflak. Ik voel me kolossaal. Mijn stugge, lange Hollandse lijf lijkt in niets op het zijne. Achterstevoren en voorovergebogen zit ik op hem. Ik kus zijn scheenbenen, knijp van genot in zijn tenen als ik heen en weer schuif. Het voelt zalig, zijn penis is lang genoeg om dit standje vol te houden. Matt geniet ook. “I love the view.”
Na drie kwartier ‘schoolgym’ ben ik moe. Mijn lichaam doet zeer. Matt daarentegen blijft maar ‘leuke ideetjes’ aandragen. Ik wil in zijn armen liggen, tegen die prachtige borst, uitrusten en mezelf terugvinden, terwijl hij me vertelt hoe lekker ik ben en dat we vanavond samen uit gaan eten. Daarna rijden we naar mijn huis om mijn koffer in te pakken voor een lange vakantie naar een tropisch land.