Odwodnienie organizmu jest stanem, kiedy poziom wody w organizmie spada poniżej normy niezbędnej do jego prawidłowego funkcjonowania. Zagraża to życiu oraz zdrowiu, może pozostawić stały uszczerbek na zdrowi pacjenta. Szczególnie dotyczy to małych dzieci, niemowląt i osób starszych.

Wszystko, co musisz wiedzieć o odwodnieniu:
1. Człowiek może przeżyć bez picia wody od 4 do 7 dni
2. Odwodnienie prowadzi do osłabienia, uraty sił, utraty odporności organizmu, utraty świadomości oraz uszkodzeń organów wewnętrznych
3. Długotrwałe odwodnienie organizmu prowadzi do jego śmierci
4. Do odwodnienia organizmu mogą przyczynić się takie stany, jak wymioty czy przewlekłe biegunki
5. Podczas chorób, kiedy temperatura ciała jest znacznie podwyższona należy spożywać duże ilości wody – ponieważ również wysoka temperatura ciała sprzyja odwodnieniu
6. Leczenie odwodnienia jest dość proste: wystarczy jedynie podawać odpowiednie ilości wody oraz słone przekąski
7. Niestety odwodnieniu mogą towarzyszyć zmiany w surowicy czy zaburzenia gospodarki elektrolitowej. Wtedy leczenie należy rozszerzyć
8. Jak rozpoznać odpowiednie nawodnienie organizmu? Należy obserwować kolor moczu. Mocz o kolorze jasnej słomy wskazuje na to, że organizm jest odpowiednio nawodniony

Czytaj więcej

Wiele jest w Polsce ziół, o których istnieniu i dobroczynnych właściwościach ludzie już praktycznie nie pamiętają. Zioła te dostępne są jednak często w aptekach i pomagają w wielu schorzeniach oraz chorobach. Można również parzyć z nich specjalne ziołowe herbaty.

Zioła, o których istnieniu nie wiedziałeś:
1. Jaskółcze ziele – niezwykle pospolite ziele polskie. Bogato wykorzystywany w historii ziołolecznictwa i medycyny ludowej w całej Europie. Jest bogate w alkaloidy posiadające różnego rodzaju funkcje wpływające na ludzki organizm. Działa między innymi rozkurczowo, żółciopędnie, uspokajająco, przeciwbólowo i przeciwbakteryjnie.

2. Wielosił błękitny – dostępny w Polsce na Podlasiu, Pomorzu, na Lubelszczyźnie i w Puszczy Białowieskiej. Ma działanie uspokajające, zmniejsza ciśnienie krwi i działa wykrztuśnie. Przyspiesza krzepnięcie krwi, zmniejsza poziom cholesterolu. Leczy drogi oddechowe, chorobę wrzodową, nerwice, padaczkę i apatie.

3. Ciemiężyca biała – występuje w Polsce w Bieszczadach oraz na Lubelszczyźnie. W Polsce roślina ta objęta jest ścisłą ochroną gatunkową, nie wolno więc jej zbierać ani zrywać. Ongiś stosowana, jako środek znieczulający miejscowo i podrażniający skórę. Dzisiaj wykorzystuje się to zioło do produkcji leków na żołądek oraz leków weterynaryjnych. Z ciekawostek: niektórzy historycy postulują, że przyczyną śmierci Aleksandra Macedońskiego mogło być przedawkowanie ciemiężycy, którą podawano mu w zbyt dużych ilościach, jako lekarstwo.

Czytaj więcej

Pieluszkowe zapalenie skóry jest jedną z najczęściej występujących chorób u niemowląt. Z reguły dotyczy dzieci w wieku od 7. do 12. miesiąca życia. Choroba związana jest ze stanem zapalnym skóry, w którym pojawiają się kolorystyczne plamy, grudki, nadżerki i tak dalej.

Przyczyny powstawania choroby
Zmiany skórne tworzą się w miejscach przylegania pieluszek. Z tego powodu choroba może powstawać również u osób dorosłych, zwłaszcza osób starszych, którymi opiekują się osoby trzecie. Osoby starsze często zmuszone są do noszenia pieluch ponieważ występuje np. nietrzymanie moczu.
Przyczyny bezpośrednie mają charakter wieloczynnikowy i indywidualny. Choroba powstaje przez różnego rodzaju urazy mechaniczne, alergie, nieodpowiednią higienę oraz przez infekcje.

Jak chronić swoje dziecko?
1. Należy często zmieniać pieluszki, zachorowaniu sprzyja wilgoć i uszkodzenie naskórka w miejscu zmian wywołane na przykład długim dotykiem do skóry substancji drażniących (moczu)
2. Należy kupować pieluszki odpowiednie do wieku dziecka, po to aby nie obcierały one naskórka i nie kaleczyły dziecka
3. Należy karmić dziecko w ten sposób, aby mocz nie miał odczynu zasadowego
4. Po każdej zmianie pieluszki należy dokładnie oczyścić skórę niemowlęcia oraz zawsze dbać o higienę
5. Choroba może powstawać również przez uczulenie, warto więc wybrać się z tym schorzeniem do lekarza

Czytaj więcej

Miesiączki powinny pojawiać się co około 28 dni i trwać od 3 do 7 dni. Prawidłowo wyglądająca krew miesięczna powinna być jaśniejsza, chociaż przy końcu miesiączki może ona zmieniać kolor na ciemniejszy. Nie powinna zawierać żadnych skrzepów oraz wydzielać przykrego zapachu. Problem ze skrzepami nie zawsze oznacza jakiś duży kłopot i chorobę, ale jeśli już się pojawi – warto wybrać się do ginekologa na wizytę.

Co mogą oznaczać skrzepy we krwi miesięcznej?
Mogą się pojawiać przy tyłozgięciu macicy. Lepszym ustawieniem jest przodozgięcie, które jeśli występuje daje możliwość łatwiejszego poczęcia dziecka. Skrzepy mogą również oznaczać problemy z krzepliwością krwi, zwłaszcza jeśli kobieta jest często sina i blada. Najlepiej swoje objawy przedstawić lekarzowi, który zleci dodatkowe badania.

Dlaczego to źle?
Kobiety, które starają się o dziecko powinny poinformować swojego lekarza o tym, że w miesiączkach pojawiają się skrzepy krwi. Lekarz zleci wtedy dodatkowe badania i wykluczy niektóre choroby. Zazwyczaj skrzepy nie świadczą o patologii, jednak często towarzyszą bardzo obfitym krwawieniom, a te już mogą być objawem większego schorzenia np. mięśniaków macicy.
Miesiączki, w których pojawiają się skrzepy bywają również bardziej bolesne.

Czytaj więcej