Earlier this week, Georgian soprano Tamar Iveri was sacked by Opera Australia, and our LGBTI communities have overwhelmingly celebrated the decision.

The publicly bigoted individual has been sent a very powerful message that her homophobic hate speech is completely unacceptable.

There are many reasons to celebrate this decision. For the LGBTI community in Australia we have not only sent a powerful anti-homophobia message to our business community, but we have also made it very clear to the wider Australian community that homophobic hate speech is not something that LGBTI Australians will tolerate.

For the Georgian LGBTI community it may have a good flow-on effect too. Prominent people there who want to work in the west are now much more likely to think twice before they engage in homophobic hate speech, and the publicity that this campaign has brought into the western and foreign media means that many people who previously weren’t aware are now much more informed about the situation that LGBTI people in Georgia face.

“Do some people honestly think that discrimination is only wrong when it’s directed towards them?”

But there’s one aspect of this campaign that should in no way be celebrated.

As people who read the commentary on social media about this issue would have noticed, a number of people posted extremely sexist, racist and violent comments directed toward Tamar Iveri – comments that have left many women, ethnic minorities and peaceful people feeling not only discriminated against but feeling that the fight against homophobia does not include them.

It shouldn’t have to be said that posting comments calling Tamar Iveri a “slut” or a “whore” and posting comments saying “Georgia is an uncivilised medieval hole that should be bombed” have absolutely no place in a social justice campaign.

How can someone advocate for equal rights and against hate speech, yet actually think it’s acceptable to engage in the same discriminatory and violent behaviour that they condemn?

Do some people honestly think that discrimination is only wrong when it’s directed towards them, and that the answer to discrimination is more discrimination?

As someone who’s had the opportunity to speak with LGBTI activists and supporters in Georgia over the last few days, it’s been made clear to me that some of them have been asking themselves if the campaign waged against Tamar’s visit to Australia has set the fight against homophobia in Georgia backwards.

On Tamar Iveri’s Facebook page and elsewhere there are hundreds of comments from Georgians, Russians and Eastern European people that label Australians as perverted and immoral, and there are also hundreds of comments from westerners labeling Georgians as medieval and uncivilised. Such an outpouring of racism severs communities and polarises people, and is in no way beneficial in fighting homophobia. An equality campaign should never leave its supporters feeling alienated.

Georgia is a country that most people in Australia know very little about, so let’s put a few facts on the table.

Georgia is not a third world country. Georgia is a democratic nation where homosexuality has been legal for as long as it has been legal in the Australian state of Tasmania, and national anti-discrimination laws that include sexuality were achieved in Georgia before they were achieved in Australia.

The idea that some in the Australian LGBTI community think that any country that isn’t a western nation is some how a “medieval uncivilised hole” is beyond ridiculous. From Georgia to Japan there are many first-world and second-world non-western countries on this planet and in many of these countries LGBTI people have more legislative rights then they do in Australia.

The campaign against Tamar Iveri and her communts was a necessary and worthy one that has made some constructive achievements in the fight against homophobia in both Australia and Georgia, but it’s sad to see that within the Australian LGBTI community that there is still so much ignorance and bigotry that needs to be overcome.

Hate speech must be fought in a way that unites its opponents and acknowledges that equality and human rights are universal values.

Ben Cooper is an Australian LGBTI activist.

Readers in Georgia have been keenly following our Tamar Iveri stories. Thanks to Otto Kobakhidze at Tbilisi State University for this Georgian translation of the article above.

ამ კვირის დასაწყისში თამარ ივერი გათავისუფლდა ოპერა ავსტრალიის მიერ და ავსტრალიის ლგბტი თემმაც სათანადოდ იზეიმა მისი დათხოვნის ეს გადაწყვეტილება. შემაწუხებლად ფანატიკოსმა ინდივიდმა მიიღო ძლიერი მესიჯი, რომ მისი ჰომოფობიური სიტყვები სრულებით მიუღებელია. უამრავი მიზეზი არსებობს, რომ ეს გადაწყვეტილება გვეზეიმა. ავსტრალიის ლგბტ თემმა არამხოლოდ ბიზნესმენებს გაუგზავნა წარმატებული ანტიჰომოფობიური მესიჯი, არამედ ცხადი გახადა ფართო ავსტრალიელი საზოგადოებისათვის, რომ ჰომოფობიური სიძულვილის ენას ავსტრალიელი ლგბტ თემი არ შეიწყნარებს. რა მნიშვნელობა ჰქონდა ამას ქართველი ლგბტი ადამიანებისათვის: გამოჩენილი ქართველები, რომლებსაც სურთ იმუშაონ დასავლეთში, აწი ბევრად უფრო სავარაუდოა, რომ ორჯერ დაფიქრდებიან, სანამ ჰომოფობიურ სიძლვილის ენას გამოამჟღავნებენ. ხოლო ის რაც დასავლურ მედიაში ამ კამპანიამ მოიტანა, ნიშნავს, რომ მრავალი ადამიანი, რომელიც აქამდე გარკვეული არ იყო, აწი ბევრად უკეთ იქნება გათვიცნობიერებული სიტუაციაში, რომლის გამკლავებაც ქართველ ლგბტი მოქალაქეებს უწევთ.

თუმცა, არის ერთი მნიშვნელოვანი ასპექტი, რომლის გამოც ეს კამპანია არცერთ შემთხვევაში არ შეიძლება საზეიმოდ აღსანიშნავი იყოს.

იმ ადამიანთა უმრავლესობა, რომლებიც ამ პრობლემის გარშემო სოციალურ მედიაში გამოთქმულ მოსაზრებებს კითხულობდნენ, შენიშნავდნენ უკიდურესად სექსისტურ, რასისტულ და ძალადობრივ კომენტარებს თამარის მისამართით – კომენტარები, რომლებმაც ბევრ ქალს, ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელსა თუ მშვიდობიან მოქალაქეებს აგრძნობინა არამხოლოდ ის, რომ ისინი დისკრიმინირებულები არიან, არამედ ისიც, რომ ჰომოფობიის წინააღმდეგ ბრძოლა მათ დაცვას არ გულისხმობდა. თქმაც არ სჭირდება იმას, რომ თამარისადმი ‘’მეძავის’’ ან ‘’ბოზის’’ დაძახებას, ან თუნდაც ისეთ კომენტარებს , რომ ‘’საქართველო არაცივილიზებული შუასაუკუნეების დაბომბვის ღირსი გამოქვაბულია’’ აბსოლუტურად არა აქვს ადგილი სოციალური სამართლიანობის მხარდამჭერ კამპანიაში. როგორ შეიძლება, ადვოკატირებას უწევდე უფლებების თანაბრობას, იბრძოდე სიძულვილის ენის წინააღმდეგ და და ამ დროს თვლიდე, რომ მოძალადეობრივი საქციელის თუ მსგავსი სახის დისკრიმინაციის გამოვლენით დაკავება დასაშვებია? ნუთუ გულწრფელად თვლით, რომ დისკრიმინაცია მხოლოდ მაშინაა ცუდი, თუ ეს თქვენს წინააღმდეგაა მომართული და რომ პასუხი დისკრიმინაციაზე უფრო მეტი დისკრიმინაცია უნდა იყოს?

ჩემთვის, როგორც იმ ადამიანისათვის, რომელსაც საშუალება მქონდა ბოლო დღეებში მესაუბრა ქართველ ლგბტ აქტივისტებთან თუ მათ მხარდამჭერებთან, ცხადი გახდა, რომ მათი ნაწილი საკუთარ თავს ეკითხებოდა, მსგავსი კამპანია პირიქით ხომ არ დახევდა უკან საქართველოში ჰომოფობიის წინააღმდეგ ბრძოლას? თამარ ივერის ფეისბუკის გვერდზე და სხვაგანაც, არის ასობით კომენტარი საქართველოდან, რუსეთიდან თუ აღმოსავლეთ ევროპიდან, რომელიც ავსტრალიელებს გარყვნილთა და ამორალურ ადამიანთა იარლიყს აწებებს. ასევე შეხვდებით ასობოთ კომენტარს, სადაც დასავლელი ადამიანები ქართველებს შუა საუკუნეებში ჩარჩენილ და არაცივილიზებულ ხალხად რაცხავს. არის კი, მხოლოდ ხალხთა შორის პოლარიზაციის გამომწვევი ასეთი რასიზმის ფრქვევა მომგებიანი ჰომოფობიის წინააღმდეგ საბრძოლველად? პასუხი ნათელია, რომ – არა. სიძულვილის ენას უნდა ებრძოლო ისე, რომ ეს ბრძოლა აერთიანებდეს ამ სიძულვილის ყველა მოწინააღმდეგეს და ის უნდა აღიარებდეს, რომ თანასწორობა და ადამიანის უფლებები უნივერსალური ღირებულებებია.

საქართველოს შესახებ ავსტრალიაში ძალზე მწირი ცოდნა აქვთ, ამიტომ, რამდენიმე საკითხი უნდა აღვნიშნოთ. საქართველო არაა მესამე სამყაროს ქვეყანა. ქართველები დემოკრატიული ერს წარმოადგენენ, სადაც ჰომოსექსუალობა ლეგალურია იმდენი ხანია, რამდენი ხანიც ავსტრალიის შტატ ტასმანიაშია და ეროვნული ანტი-დისკრიმინაციული კანონები საქართველოში მანამდე იქნა მიღწეული, ვიდრე ავსტრალიაში.

ის მოსაზრება, რომელიც ზოგიერთ ავსტრალიელ ლგბტი ადამიანს გააჩნია, რომ ყველა, ვინც დასავლურ სამყაროს არ ეკუთვნის რამდენადმე მაინც ‘’შუასაუკუნეების არაცივილიზებული გამოქვაბულს’’ წარმოადგენს, სასაცილოზე მეტია. საქართველოდან იაპონიამდე, ამ პლანეტაზე, ბევრი პირველი თუ მეორე სამყაროს არა-დასავლური სახელმწიფოა, სადაც ლგბტი ადამიანებს იმაზე მეტი საკანონმდებლო უფლებები აქვთ, ვიდრე -ავსტრალიაში. ეს იყო აუცილებელი და საჭირო კამპანია, რომელსაც აქვს გარკვეული კონსტრუქციული მიღწევები საქართველოსა და ავსტრალიაში ჰომოფობიის წინააღმდეგ ბრძოლის გზაზე. თუმცა, სამწუხაროა, რომ ავსტრალიელ ლგბტი საზოგადოებაში ჯერ კიდევ არსებობს საგრძნობი ფანატიზმი და უვიცობა, რომელიც უნდა დაიძლიოს. თანასწორობის კამპანიამ თავის მხარდამჭერებს არასდროს უნდა აგრძნობინოს გარიყულობა.

ბენ კუპერი – ავსტრალიელი ლგბტი აქტივისტი,

ქართული თარგმანი ეკუთვნის ოთო კობახიძეს.